Ang ngiti nama'y abot hanggang tainga
At di mapalagay ang kaba sa dibdib
Pag ang pangalan mo'y akin nang nadinig.
Nakatutuwang isipin kung saan nagsimula
Ang sabi nila tawag daw ay paghanga
Sa mga sugat na aking pinagdaanan
Hindi inakalang kita'y masusumpungan.
Salamat sa mga ngiting palaging nariyan
Lalu na sa panahong di ko inaasahan
Hiling ko lang sana'y walang magbago
Sa pagkakaibigang sa ati'y nabuo.
Inspirasyon nga siguro kita,
Parang bata lang, di ba?
Naibsan ang lumbay ng pusong bato
Kahit batid na iba naman ang 'yong gusto.
